Meteorološke pojave - Radijacioni tip magle

Jedna od meteoroloških pojava koja nas asocira na vreme u hladnijem delu godine u našoj zemlji jeste magla. U nastavku teksta ćemo navesti neke od karakteristika vezanih za ovu pojavu.

Magla je pojednostavljeno rečeno oblak uz zemljinu površinu. Ona se sastoji od veoma sitnih kapljica vode ili kristalića leda koje lebde u prizemnom sloju vazduha i koje smanjuju vidljivost na ispod 1km. Na osnovu vidljivosti magle se dele na: veoma guste (vidljivost do 50m), guste (vidljivost između 50 i 200m), umerene (vidljivost između 200 i 500m) i slabe (vidljivost između 500 i 1000m). Kada je vidljivost između 1 i 10km, tu pojavu nazivamo sumaglica.

Magla se formira kada se vazduh rashladi do/ispod temperature tačke rose. Tačka rose je temperatura na kojoj vazduh postaje zasićen vodenom parom (tada je vlažnost vazduha 100%). Ovaj uslov se obično stiče u toku vedrih i mirnih noći, s povišenom vlažnošću vazduha.

Vedrina u toku noći omogućava hlađenje podloge i vazduha uz nju do izlaska Sunca, samim tim postoji mogućnost dostizanja tačke rose, dok se oblaci ponašaju kao "poklopac“ koji sprečava hlađenje u toku noći. Mirni uslovi ili sasvim slab vetar (do 2m/s) su neophodni budući da izražen vetar meša vlažan i svež vazduh pri tlu sa suvljim i toplijim vazduhom na visini, što smanjuje relativnu vlažnost vazduha i sprečava značajnije hlađenje. Povišena vlažnost vazduha je neophodna da bi se brže dostigla tačka zasićenja vazduha vodenom parom, da dođe do procesa kondenzacije vodene pare (prelazak iz gasovitog u tečno stanje). Vlažnost vazduha je obično povišena u danima nakon padavina i u blizini vodenih površina (močvare, reke i jezera). Ovi uslovi se obično mogu ostvariti kada na vreme utiče polje visokog vazdušnog pritiska i u toku dužih noći u hladnijem delu godine.

Debljina sloja koji magla zahvata je od nekoliko desetina do nekoliko stotina metara i obično je najdeblja pred izlazak Sunca. Sa izlaskom Sunca, deo sunčevih zraka prodire kroz maglu i zagreva podlogu, pa samim tim kada i vazduh uz podlogu počne da se zagreva, dolazi do "dizanja“ magle. Ovaj proces obično započinje na periferiji magle, gde je magla manje gusta pa zraci lakše dospevaju do podloge. Međutim, u toku zime kada su dani vrlo kratki a vreme mirno, može se desiti da se magla održi danima i da postaje sve rasprostranjenija i gušća. U ovim slučajevima do razbijanja magle dolazi tek kada atmosferski sistem većih razmera pokrene cirkulaciju vazduha.