Korišćenje ogledala za osvetljavanje naseljenih mesta u dolinama

Sa dolaskom zime položaj Sunca u zenitu je sve niži, opada upadni ugao sunčevih zraka i dani krate. Tako u brdsko-planinskim krajevima neka mesta dobijaju sve manje svetlosti, budući da se nalaze u senci brda-planine, što je naročito slučaj u dolinama.

U manjem industrijskom mestu Rjukan u Norveškoj koje se nalazi na dnu strme doline, direktnog sunčevog zračenja nema čak 7 meseci u toku godine, budući da se nalazi u senci planine.

Problem nedostatka direktnog sunčevog zračenja je rešen na sledeći način: na padinu planine iznad grada postavljena su tri ogromna ogledala, površine oko 17 metara kvadratnih, čija se orjentacija podešava putem motora koji su automatizovani.

Tako putem refleksije površina oko 600 metara kvadratnih u mestu smeštenom u dolini dobija sunčevo zračenje tokom hladnog dela godine. Ogledala mogu da reflektuju 80 do 100% sunčevog zračenja prema Rjukanu, tako što prate kretanje Sunca i prilagođavaju položaj na svakih 10 sekundi, kako bi se kontinuirano reflektovalo što više sunčevog zračenja prema dnu doline.

Iako je ovaj slučaj vrlo specifičan, nije jedinstven u svetu – u selu Viganela u Italiji postoji isti problem, gde direktno sunčevo zračenje ne dopire do dna doline u periodu od novembra do februara, pa je problem rešen na sličan način kao u Rjukanu u Norveškoj.

Pojave koje takođe umanjuju količinu sunčevog zračenja koje dospeva do tla jesu magla i niska oblačnost, u našoj ranijoj objavi možete videti neobičan izgled ovih pojava kada se posmatraju iz drugačije perspektive – gledano odozgo.